Olmaz mı? Şiiri - Bülent Işık

Bırakıp her gece işi uğraşı
Dökerken gözümde dinmeyen yaşı
Aklına gelsem de kırk yılın başı
Perişan halimi sorsan olmaz mı?

Başka güzel bilmem baştacım sensin
Gönlümün evinde kiracım sensin
Tabipler çaresiz ilacım sensin
Kor olmuş yaramı sarsan olmaz mı?

Kurak yaza döndü baharken çağım
Çok erken sarardı dalım yaprağım
Susuzluk içinde yanmış toprağım
Yağıp da içime girsen olmaz mı?

Kuru bir selama muhtaç edenim
Bu zulme dayanmaz yorgun bedenim
Kabarmış dalgasın sahilin benim
Hasretle bağrıma vursan olmaz mı?

Her geçen kervanda soruştur beni
Bağdat kumaşından oluştur beni
Kadife tenine kavuştur beni
Yattığın yerlere sersen olmaz mı?

Ben vefasız güle bülbül diliyim
Meyhane ehlinin gönül diliyim
Şişesi kırılmış ayyaş gibiyim
Sevginden bir kadeh versen olmaz mı?