Yüreğim yorgun,
Gönlüm kırgın perişan bir halde
Duygularım ya kilitlenmiş
Yada her darbede yok olmuş sanki
Dilimde kelimeler lal olmuş
Dudaklarım sus emrini almış
Gözyaşlarım içimde sel olmuş
Kırgınlıklarım sıraya girse
İçimde biriktirdiklerim dile gelse
Bir bir döksem düşündüklerimi
İnci gibi dizsem sıraya
Ah bir söyleyebilsem
İçimde yanan kor ateşi
Olmaz ki,anlatamam ki.....
Günden güne tükeniyorum
Yoruldum be canım
İnan çok yoruldum
Hayata tutunmaktan
Polyanna olmaktan
Yaşamdan yaşamaktan
Kısacası herşeyden...
Nefes almak yorar mı insanı
İnan be güzelim
Ben nefes almaktan bile
Çok yoruldum
Korkuyorum birgün
Su kalbim de isyan edecek
Yeter artık
Paramparça her yerim
Kırmamak için hep kırıldın
Buna can mı dayanır
Yetmez mi diyecek...
Ama dedim ya sana
Olmaz ki,anlatamam ki...
Buz tutmuş yüreğim
Küçücük bir kıvılcım görse
Sanki yaz sıcağında
Eriyip gidecek sana doğru
Sevdanın yeli savursa
İçimde kopan fırtınalar dinse
Susan yüreğim dile gelip
Konuşsa, konuşabilse
Yada çıkıp bir dağın başına
Haykırsam sessizce
Ama dedim ya
Olmaz ki, anlatamam ki....
İşte ben şimdi
Sende ki beni arıyorum
Peki ya sen
Gönül hırsızım, kalp ağrım
Sen aşk çıkmazım
Sen bende ki seni arıyor musun.....
01.50
14.02.2015
Kayıt Tarihi : 3.3.2016 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönülden kutlarım sayın şair. Emeğinize, yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (1)