Gerçek renk nesnenin özünde saklı,
Boyamakla kara, ak olmaz imiş.
Bütündür ikisi, sanma ki yüklü,
Geyiğe boynuzu yük olmaz imiş
Böyle gelmiş dünya ve böyle gider,
Yaradan biliyor ne ise kader,
Her canlı sonunda ölümü tadar,
Beden ölür, ruhlar yok olmaz imiş.
Asalet kaybolmaz, olsan da dağlı,
Aslına sahip ol ey insanoğlu ,
Nihayet her varlık bir köke bağlı,
Dal budak salmayan kök olmaz imiş.
Övünmek istersen insanım diye,
Onur, haysiyeti etmeli gaye,
Şereftir insana en büyük paye,
Şerefsizin başı dik olmaz imiş.
Düşünmüş Karaçay, kafayı yormuş,
Hikmet-i Huda’nın sırrına ermiş,
Yaratmış Âdem’i, Havva’yı vermiş,
Demek insanoğlu tek olmaz imiş.
İbrahim Karaçay
21.06.2001
Kayıt Tarihi : 25.2.2019 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!