Olmaz Diyorsun Şiiri - Mahir Başpınar

Haydi, gel diyorum gelmem diyorsun
Geleyim diyorum olmaz diyorsun

OLMAZ DİYORSUN

Zamansız açılan, gül arasına
Karılmak istedim, olmaz diyorsun.
Em olup kanayan aşk yarasına
Sürülmek istedim, olmaz diyorsun.

Sen benden ırakta yanımda yokken
Ben aç yaşar iken sen orda tokken
Hasretin sırtımda tonlarca yükken
Kırılmak istedim, olmaz diyorsun.

Dimağım kurudu, döndüm ezele
Sevdan ile döndüm kuru gazele
Sol elim boynuna, sağ elle bele
Sarılmak istedim, olmaz diyorsun.

Çemberi daraltıp, aşkla kuşatıp
Uzanıp kolun da yan gelip yatıp
Gönül otağına döşeği atıp
Kurulmak istedim, olmaz diyorsun.

Rüzgârın önünde saçların tara
Savur gül kokunu, sal ara sıra
Onuldu mu diye açtığın yara
Sorulmak istedim, olmaz diyorsun.

Ecel gelip vurgun vurmadan sola
Alıp da ben seni taksaydım kola
Gelirsin diyerek geldiğin yola
Serilmek istedim, olmaz diyorsun.

Es geçtim gönlümden gelen o sese
Hapsettim duygumu koydum kafese
Seninle birlikte nefes nefese
Yorulmak istedim, olmaz diyorsun.

Coşkun seller gibi, çağlayıp taşıp
Dağlara tırmanıp tepeler aşıp
Bir kuytu koyakta sana kavuşup
Durulmak istedim, olmaz diyorsun.

Kalbime kazıdım seni çakıyla
Kendimi kaybettim onun şokuyla,
Fırlatmış olduğun aşkın okuyla
Vurulmak istedim, olmaz diyorsun.

Mahir der! Ne gerek, saraya yata
Binmiş gidiyoruz bir beyaz ata
Senin kucağında gerçek hayata
Dirilmek istedim, olmaz diyorsun.

Mahir Başpınar