Olmaz Şiiri - Fatih Taşkın

olur mu...olabilir mi....olacak mı...?
olmadı...... olmuyor....olmadı da....

ona aşık olduğumda gözlerimin içi gülüyordu....
kalbim tir tir titreyip yüreğim çarpıyordu..
hiç konuşmadan saatlerce bakışlarla anlaşır
ortak yanlarımızın çoğunluğuyla yakınlaşır
kafa yapılarımızın uyuşmasıyla gurur duyardım.

hiç kırmadım ben onu,feda ettim herşeyi uğruna
kalbimi yerinden sökmüştü,saçlarının arasından bir bakışıyla
fiziksel reaksiyon,kimyasal tepkime hepsi bende değişti
gerçek aşk bu olsa gerekti.

bunca güzel şeyin devam edeceğini sanırken
ilk defa çok korkmuştum telefondaki sesten
ayrılmak istadiğini söylediğinde vurulmuştum beynimden
gözlerim doldu,telefon düştü birden elimden...

hep söylerdi:beni senin kadar kimse sevmedi
aşkına layık olamadım ne olur affat beni
anlam veremedim haliyle sordum nedenini
gözden uzak olan gönüldende uzak olur gerekçesi

oysa aşk mesafe tanırmıydı
kalp çarpması,yürek sızlaması boşunamıydı
boş kapı bulabilmek için kabul ettim arkadaşlığını
ama o sert çarpmış malesef kapıyı.....

denedim arkadaşlığı bakarken gözlerine
yapmacık hareketler yapamadım nedense..
ulaen,çünkü aşık olmuştum ben o gözlere
hala onu severken nasıl diyebilirdim arkadaş olalım diye

anlayacağınız dostlar; olmadı...olmadı...olmadı..
severken arkadaşlık,aşıkken dostluk olmadı..
olanlara saygı duyarım,istisnadır belki...
hepinize armağan olsun...yazan SİYAH BERELİ..............