Yokluğunlayım,
olsan da sen her zerreciğimde bitişim ile başlayan bir yokluk…
Gözdamarlarıma yüklüyorum acımı ne çare,
çare değil ıslaklığı sesimin, çare değil dinmesi sensizliğin ruhuma...
Olmayışınla başlayan bu kaçıncı tekrarım hayata
Bu kaçıncı tekrarım hayatı…
- hiç başlayamadığım, hep başlayacağını sandığım…-
Her nefesim de içim de bir ben daha eksiliyor,
bir ben daha kalmıyorum kendime
Bir ben daha eriyip gidiyor sensizliğime,
eriyip gidiyorum her sensizliğimle...
Azalıyorum,
Giderek azalıyorum
Sen çoğaldıkça ben azalıyorum.
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!