Hayat beni yormadı bendim yorulmayı tercih eden
Sen bitti derken gerçeği görmezden gelip
Israr ettim sesini duyduğuma şükretmek varken
Sonra bir baktım gözyaşlarım dinmiyor
Ağlatan sen degilsin ağlamayı göze alan ben
Kabul etmedikçe yenilgiyi eziyor hayat beni
On yıl önceye dönebilsem şimdi yaşayacak çok şey olurdu
Mantığımı bırakır arkamda teslim olurdum reddettiğim ne varsa
On yıl sonraya gidebilsem ya da kaybedecek az şey kalırdı
Daha ne kaldı kaybedecek diyemiyorum hayat okadar acımasız ki
Sana değil kızgınlığım özlemler hasret oldu hala sözümü tutmadım
Olmayınca olmuyor canım unutmam lazım
Kayıt Tarihi : 11.5.2009 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)