Olmayınca olmuyor Şiiri - Belgin Turan

Olmayınca olmuyor işte
kalbini terbiyeleme adına çektiğin acılar
bir saniye geçmeden hesap soruyor
zannedersin hakim, savcı, polis yahut eşin.
Laf olsun diye dolaşırken başka diyarlarda
hep gönül denilen bu paşa karşı çıkıyor inadına,
sonunda vazgeçemediğin duyguların oluyor
yerlerde acımasızca sürünen.

Ocağına düşüyorsun yarin hem de tepe takla
ten midir? Ruh mudur? Her ne hikmetse
teslim alıyor seni istesen de istemesen de.
Sorsan birkaç kişiye nasıldır bu zat diye
atıp, tutanlar, çelimsiz diyenler
yerden yere vuranlar,
hatta çirkin ördek yakıştırması da cabası
gülüyorsun içinden, gönül kale almıyor
dinlemiyor söylenenleri, belki de sevimli buluyor
yok böyle bir şey.

Sevince seviyor kalp, deli de aptal de şapşal de
geçtiğin yollar, içtiğin sular, girdiğin göller,
tuttuğun el, öptüğün dudak, duyduğun kulak
öyle çok ki seni yıldıran, pes etmeyen yönlerin
hani sevemeyince sevemez ya gönül
vazgeçmeyince de silah daya boş vazgeçmiyor
yani olmayınca olmuyor severken sevmemeyi
sevmezken sevmeyi becermek zor be gülüm
olmayınca olmuyorun da var işte bir kaç anlamı.

21/04/2011 Belgin Turan