Olmayınca Şiiri - Taner Karataş

OLMAYINCA

İnsanın Vatanı gibisi var mı?
Gel yaşa dünyada yer olmayınca
Emeksiz kazançtan hayır çıkar mı?
Alnın ak sırtında ter olmayınca

Yetiştir fidanın sula toprağı
Ağaç dik uzansın dalı yaprağı
Hayırlı evlatsan tüttür ocağı
Yıkılır mı doğru şer olmayınca

Atarsın saçmayı yara vermiyor
Durup dinlenmeye ara vermiyor
Kimse kendisini zora vermiyor
Gel katıl bizlere der olmayınca

Ne desem ne etsem fayda etmez ki
Çıkarlar oldukça dava bitmez ki
Üç günlük bu dünya kime yetmez ki
Mazlumun hakkını yer olmayınca

Bundandır çekerim gam ile yası
Çeşmeler akarken doldursam tası
Her yerde bellidir adamın hası
Kalleşçe defterin dür olmayınca

Hor bakma yurduma aklın alırım
Bedenen düşsem de ruhen kalırım
Ben nasıl yaşarım nefes alırım
Al bayrak göklerde hür olmayınca

Mademki insanız niye savaşlar
Unutma insanlık sevgiyle başlar
Barıştan yanadır ağaçlar kuşlar
Uyarmak gerekmez kör olmayınca

Söyledim sözümü astım duvara
İşini bilenler kalmaz avare
Bir saçma ne yapar uçak savara
Kim kaçar meydandan zor olmayınca

Asaletli insan çapı bellidir
Yalansız riyasız yapı bellidir
Misafirsiz kalmaz kapı bellidir
Gönlündeki hane dar olmayınca

Babadan öğrendik büyüğe saygı
Aileden gelir bu yüce duygu
Dostlara güvendik duymadık kaygı
Dağ yücelmez başı kar olmayınca

Mizani sahip çık sözü özüne
Pişmanlık duyup da vurma dizine
Soysuz utanır mı vursan yüzüne
Ne desen faydasız ar olmayınca

Taner Karataş (Ozan Mizani)