Olmayan Sevgiliye Mektuplar 11

Merhaba hüzün gözlüm!

Her nasılsa ve nasıl oluyor da?
Seni hiç tanımayan bu şehir,
Her nefesinde,
Seni hatırlatıyor bana.

Ne zaman ten kokun sindi? sokaklarına bu şehrin,
Ve; ne zaman,
Senin adını verdiler bu şehrin yalnızlığına?

Hangi sokağın yalnızlığını paylaşmaya kalksam,
Ve; hangi kaldırımda izini arasam,
Son kadehi sana içer aydınlığa sönen ışıkları.

İçimde camlar kırılır,
Sırı dağılır aynalarımın yüzüm kaybolur.
Kaç zaman oldu hatırlamıyorum içimde sensiz,
Güneşe koşmayalı geceler.

Ve; kaç özledim şarkısı oldu?
Bestelediğim göz yağmurlarıma.
Seni özlemek, yenilgili savaşlardan beter içimde,
Arsız düşler talan eder ruhumu.

Şeytan ayinlerinde yapma güllere,
Takas edilen gülüşler düşer eskici tezgâhına gecenin.
Bu şehir, bana her gün biraz daha yabancılaşmakta sensiz,
Elimde değil, haytaca harcanan ömrümün gerçeğisin.
Karanlığı koyulaştırmak zordur bilirim,
Gülüşünü asmışım göğüme,
Senle aydındır, aydınlıktır gecelerim,
Yıldızlardan parlaktır, sıcaktır.

Ben seni yalnızca sevmedim ışık bakışlım,
Kendimden gizli,
Senden nefrette ettim.
Bana umut veren düşlerimden
Aymazca, hayâsızca, utanmadan
Seni kendimden çok sevişimden,
Bende, benden çok oluşundan nefret ettim.

Ve; seninle bildim ki!
Büyük aşklar unutulsa bile nefret unutulmuyor.
Ben,
Seni seven beni,
Kendimden bile kıskandığımdandır.
Nefretim ondandır ay bakışlım,
Beni benden çok seven sana.

Yağmur bakışlım!
Düşte olsa, gözlerime gülerek bak,
Azat et yağmurları, çatlamış topraklarına,
Gözlerin gülünce güzel.

Benim içimde bir seni sevmek,
Bir de sana mektuplar yazmak güzel.

Bırakma beni,
Ben hep sendeki bende kalayım,
Çekme bakışlarını sakın gözlerimden,
Yazılacak mektuplarıma ilham alayım.

Alkadraz_kuşçusu
05 Şubat 2008 İst
www.turksiirmektebi.com