Ben Yılmaz Erdoğan değilim
Senin beni sevebilme ihtimalini değil
Ben seni seviyorum
Oysa sen beni anlamıyorsun sevgilim
Bak çoluk çocuk anadan üryan
Bak mahalleli bozgun, mahalleli kızgın
Ve dağlar kadar yalan
Bak işte yine ısrarla güzelleşiyor ölüm
tepemizde
Sen beni anlamıyorsun sevgilim
O taş atan ben değildim
Bak ürkütücüler yolumu kestiler
Bak yüreğim bir etiketin esaretinde
Hep söyledim ama anlamadılar
Martıları ben vurmadım
Yıldızları ben kanatmadım
O mavi gözlü güzele sevdalandığım doğrudur
Ama o gemileri ben yakmadım
İnanmıyorlar, inanmıyorsun sevgilim
Sonra ırkların kutsallığından geçtim
Burjuvazi ile bir akrabalığım yoktu
Protokolümde hep ben eksiktim
Demode bir edaydı gülüşüm
Bir fahişe siyasetle objektiflere
yakalanışım yalandı
Ama sen beni anlamıyordun sevgilim
Fatiha’nın bile siluetini bozdular
namussuzlar
Vicdan yastık altına saklandı sevgilim
Yılanlar nöbette
Menfaat fildişi kulelere tırmandı
Hak-adalet rozetlilere kurban diye adandı
Zulüm boğazıma dayandı
Kan mı dedin?
Hayır!
Hayır!
Öyle düşünme, sevgilim
Yok! Yok, ben Filistin değilim
Çeçen mi dedin, o da ben değilim
Hele hele bir Kürt hiç değilim
Ölsem de söyleyemem
Bilsem de bilemem
Ankara dedim, öfke dedim, çığlık dedim
Hiç durmayalım, buralardan kaçalım dedim
Mürekkep dediğin 20 yıllık koca bir ömür ve
koca bir hiç
Her şey bilimsel imiş ve napolyonist!
Anlamların dibi yok sevgilim
Zamana pranga vurmuş kalleşlik
Herkeslerin bir dünü var
El-itlerin bir yarını
Ve bizim de Allah’tan başka hiçbir şey…
Hayır!
Hayır!
Sen giderken ben kalmak istemedim
Ama sen bir başka âlemdeydin
Bana hep tepeden bakıyordu gözlerin
Sen beni anlamak istemiyordun
Oysa ben anama gider gibi
Yüreğimdeki ateşe su serper gibi
Hep sana geliyordum sevgilim
2012
Ethem BABRAK
Kayıt Tarihi : 14.4.2025 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!