Bir dost vardı.
Alemde var, elemde yoktu.
Bir dost vardı..
Masada var, tasada yoktu.
Bir dost vardı..
Baharımda var, kışımda yoktu.
Gülünce gülleri açtı.
Ağlayınca diyar diyar kaçtı.
Düştüm tutmadı elimden.
Kalktım yürüdü önümden.
Anladımkı bir dost yokmuş.
Geç gördüm Dünya'da.
Güce tapan ne çokmuş.
Kayıt Tarihi : 14.12.2005 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!