*Olmayan bir aşkın anısına*

Şu sıralar ihtiyacım var sana.
Yeniden gözyaşlarımı silersin diye gece gündüz ağlıyorum...

Bir daha bulamayacağım seni,
farzettim bir hayaldi,
farzettim bir gönül eğlencesiydi,
ama yinede ciddiye aldım ikimizi.
Gerçektik biz...Bunu biliyorum...Bunu sende biliyorsun...

Herşey o kadar yeniki,herşey o kadar tazeki,içime geldi yerleşti acısı
unutamıyorum işte...

Biliyorum,bensiz mutlusun.
Beni hatırlamıyorsun bile,tek kalemde silip attın yaşadıklarımızı,
onca anıyı tarihe gömdün...
Mutsuzu olduğunu bilsem bir dakika beklemem gelirim yanına.
Ama durduruyorum kendimi,
mecburen unutmuş gibi yapıyorum.
Ve bunun ne kadar acı verdiğini tahmin bile edemezsin...

Şimdi savrulan onca anımıza bakıyorum.
Yanıma gelirken elinle yüzündeki sivilceyi kapatmanı,
bir sokak lambasının turuncu ışığı altında saçlarımı okşamanı,
başını öne eğip,hafiftende sağa yatırıp sigaranı yakmanı,
çocuk gibi kollarımın altına girip,içli bir türkü okumanı,
anlayacağın herşeyini özledim...

Sayfalara yazıpta üzerini karalayamadığımdın 'sen'
bitirdiğim onca defterlerde,yarım kalmış şiirlerimdin 'sen'
beni bırakıp gittiğin yerde artık herşey 'sen'

Hem aşka uyandırdın,hemde bu aşktan uyandırdın beni.

Sakın arama kendini başka yerde,
gözyaşımdasın.
Beni sorarsan,
hayalinin tam yanındayım.

Ne demeli sana,
öldümü demeli,hiç olmadımı demeli,
ne demeli anlayamadımki..
Şimdi suskunluğunun enkazları altında kalmış bir yaralıyım...
bilmiyorsun..
gözlerinin daldığı noktadayım,görmüyorsun..
dinlediğin şarkılardayım,anlamıyorsun..
Bilirsin seven unutmaz,
ama sen unutabilirsin..
Bir gün yeniden ararsan beni,
unuttuğun yere bak.!
belki bulabilirsin...