Rüzgar, üstüne estiğinde duyarsın belki,
Fırtınaya savurduğum sözcüklerimi,
Bir gölün kenarında görürsün belki,
Suda çözülmüş hayat resmimi.....
Güneşten ruhuma sinen gölgeler,
Konuşuyor yerlere benim yerime,
Yokluğun varlığımda ve neyleyim
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta