Acılarımız var, ulan ne çok acımız var;
Saymaya kalksam bitmez.
Anlaşılmama acısı, kandırılma acısı,
Geçmiş acısı, gelecek acısı,
Yalan acısı, dolan acısı,
El acısı, kıç acısı...
Öyle ki;
Yolda geçenin adımlarından çıkan
O ses acısı.
Acılarımız yok aslında,
Biz varız ve yeterliyiz her şeye.
Yaşamlarımız var, ne de çok suretlerde;
Karakter mükemmeliyet/inde gizlenen,
Gizliden de saklı çirkin maskelerimiz.
Ellerimiz hep aça uzanırken,
Yalakalık görüntüsünden uzak
Ve kendimizle inatlaşarak.
Neyse,
Uzatmaya lüzum yok.
Biz varız,
Acıya gerek yok.
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 23:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/16/olmayan-ama-olan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!