Olmayacak duaya amin demiyelim artık bosuna
Ne sen ne ben sevemedik adam gibi
Git artık yüreğimden
En gurbet neresiyse oraya kadar yolun var
Sevemediğin yüreği yorma artık
Duamın amini olmaya yüreğin yetmiyorsa
Açtırma ellerimi yaradana
Bir şeyleri kabullenelim artık
Ne sen leylasın ne ben mecnun
Ne sen aşıksın ne ben maşuk
Aşamadığımız çok tuhaf bir yük bu
Sonu yok kandıramayalım birbirimizi
Git yüreğimden aklımdan sözlerimden gözlerimden
Yolumdan çek git artık
Bu ateş seni de benide yakar kandırmayalım birbirimizi
Dur demeyi öğrenelim acıtır bu yol
Can kırıklıklarıyla dolu
Delin değilim sende benim divanem
Acıtır ama öldürmez bu sancı bizi
Kabul ettiremediğimiz duaya amin diyemeyiz
Sen benim aminlerimden düşüyorsun
Açtırma artık ellerimi yaradana
Nasip etmemiş yüreğini yüreğime
Nasibi olmadığın bu yüreğin ateşini harlama artık
Yakma artık çek git
Ben taşıyamam bu yükü
Yorgun kırgın paramparça
Enkaz bir beden
Darıldığım yerde bırak beni
Benim de içimin yangını sönsün
Sönsün ki ahımı almayasın
Benim yüreğime deniz olamazsın sen artık
Benim ateşim seni yakar
Senin denizin beni boğar
Çek git daha fazla günahıma girmeden
Gitte alışayım yokluğuna
Anlasana artık yolun sonundayız gülüm
İki beden bir can olamadık ya
Bu yolun bir adım ötesi yazıklar olsun bizedir.
YAZIKLAR OLSUN BİZE. . .
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
