Olmayacağını bugün anladım
İçimde esen rüzgârın hangi dağa çarpıpta
Sana ulaşamadığını gördüm.
Yeşeren umutlarımı mavi denize ulaştıran
İnce ve narin nehirdeki ışıltının yapmacıklığını hissettim.
Sen bana yollar kadar uzakmışsın
İçimce coşan, taşan korku kadar sıcak,
Ellerini ellerime değdirtmeyen duvarmışsın.
Olamayacağını bugün anladım
İçimde kopan fırtınanın hangi vadiye varıpta
Çiçekleri üzüp ağlattığını gördüm.
Tam açacakken kopan yapraklarında…
Üzüldüm sadece kendime ve bize
Daha olamamış olan bize.
Sen bana gençliğim kadar uzakmışsın
Gözümde dolan yaş kadar körpe,
Sözlerimi içime akıtan engelmişsin.
Can kırıntıları dağılıyor ortalığa sere serpe…
Üst üste birikiyor yoksulluğum ve çaresiz,
Artıyor, acım içimde bir solgun filiz.
Karanlık sokakları hangi fikir aydınlatabilir?
Katılaşmış kalbi kim ıslatabilir?
Olmayacağını bugün bana sen anlattın
Ve ben seni anlayamadım.
Anlamadım
Kayıt Tarihi : 2.7.2013 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/02/olmayacaksa-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!