Olmayacakmı Şiiri - Orhan Acar

Bilmem ben ne kadar asi bir kulum
Tomurcuk gül iken sarardım soldum
Yıllar boyu çile ile yoğruldum
Çilesız bir günüm olmayacakmi?

İçerimde derdim taşınmaz oldu
Bir ağaç misali köklerin saldı
Gülmeyi sevinci harammi kıldı
Mevlam mutlu günüm olmayacakmi?

Hiç bir zaman sevgi şefkat görmedım
Huzur aradımda neden bulmadım
Derdimi soracak kimsem olmadi
Halimi soranım olmayacakmi?

Dermansız bir derde düştüm ağlarım
Durmadan derdime dertman ararım
Ömrüm tükenmekte büyük zararım
Zararsız bir günüm olmayacakmi?

Ağlamakla geçer benim günlerim
Dumanlı dağ gibi bitmez kederim
Yavrularım koyup nere giderım
Huzurlu bir günüm olmayacakmi?

On iki yıl oldu ben yuva kurdum
Bunca yıl boyunca hep çile gördüm
Gencecik yaşımda canımdan bezdım
Kedersız bir günüm olmayacakmi?

Alem büyüğünden yol töre görür
Yeter be zalimler bu kadar nolur
Canıma kıyarsam yarim ne olur
Yuvamda huzurum olmayacakmi?

Bütün çilelerim döksem satıra
Ben ölürsem yazılarım kalsın hatıra
Ettiyiniz zulüm yanıza kala
Çilesiz bir günüm olmayacakmi?

Ağlayan bu yüzüm gülmeyecekmi
Öfkeler sinirler dinmeyecekmi
Beni anlayanım olmayacakmı
Buderdime derman olmayacakmi?

Sağlığımda beni anlamadınız
Feryadımı asla dinlemedınız
Orhana yaşamı zehir ettinız
Mezarımda huzur olmayacakmı?
OrhanACAR 19.031998