Olmayacak İş Değil! Şiiri - Rifat Çamoğlu

Yanlızlığa yelken açan gemiler kalkar bu limandan.
Ben nefret ediyorum ayrılıkların uzunlarından..
Ve hayatıma ansızın girip çıkan kadınlardan.
Öylesine zevk alıyorum ki artık yanlızlıktan:

Sisli dağ eteklerinin zirvesine.
Herhangi bir kumsalda/Yada sahilde.
Çocuklar gibi en yakın parka koşup/Çimler üstünde.
Sırt üstü yatıp,hayaller alemine dalmak/Olmayacak iş değil.

Olmayacak iş değil/Güneşin batışını yanlız seyretmek.
Yanlızca kuş sütü unutulmuş sofralarda.
Kendimle baş başa yemek,yemek.
Sevişen yan komşuma inat/Mum ışığında dans etmek.

Kadehler kalkmasada mutluluğumun şerefine.
Romantizim kokan akşamlarda.
Evimin içi bir kadın kokusuyla dolup taşmasada.
Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda.

Yıldızlar göz kırpmasada uzaklardan.
Bir demlik çay yapıp/Yudummm yudumm içmek.
Üzerine bir sigara yakıp/Derinnn derinn çekmek.
Olmayacak iş değil/Aynadaki yansımama gülümsemek.

Bende bilirim ya dalından tomurcuk gük koparıp yare uzatmayı.
Yazdığım bir-iki aşk şiirini kulağına fısıldamayı.
Amannnnn sabahlar olmasın dediğimiz gecelerde.
Dudağından doyumsuz buseler alıp/Tenini okşamayı.

Kör gözlerle yanlız ve yorgun bedenime.
Manasız bakan kadınları........
Ruhu olmayan narin bedenlerine...
Benzin döküp yakmak..../Olmayacak iş değil!