Sen yeter ki, gönül kapısını, aç bana,
Sana divane mecnun olmaya, söz olsun.
Sen ki, gökyüzünde süzülen telli turna,
Seninle yaşayan an olmaya, söz olsun.
**
Sen yeter ki, kumru ol, yuvamıza konan,
Uçabildiğin alan olmaya, söz olsun.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta