Denizin kumu olmalı,
Bedeni yırtan kireçten arınarak.
Sağlam bir liman kurmalı,
Volkan taşlarından seçerek ruha.
Uzanmalı şöyle sıcak sıcak…
Bil ki;
Gitsen de katlanırım pek ısrara düşmem ben…
Gözyaşı dediğin ne?
Su, sadece bir tuzlu su…
Bir insan, yalnız
Ve içten ağlar
Çekilir en kuytu yerine ruhunun…
Gel ki;
Çekemem, ümmi ile bir çıvgara düşmem ben
Biteksiz kır, bir taşa can verir de
Çıplak ayak, kıraç eller utansın;
Fer götürüp, ter silmekten habersiz…
Esaret ruhta başlar;
Beden kalıptır aciz…
Kullara kul olmak mı, köle olmak mı hâşâ;
Uçarım kartal olup aç kuşmara düşmem ben;
El açmam firavuna, namert çara düşmem ben;
Nar pervası çekerek istiğfara düşmem ben…
Bir aşkın közündeyken naçar kalsam kimsesiz
Bitmeyecek vuruşmam gün doğumuna kadar;
İki dünya mülkünden olurum da hissesiz
Aldığım tek nefeste intizara düşmem ben...
Kölesi olmak niye bir zavallı zamana
Korkularımdan kaçmam bir firara düşmem ben
Sevgi hep süren bahar, benzer uçsuz ummana
Gülken tek sevdiceğim filbahara düşmem ben…
Gör ki olmadı.
Yeni bir bahar geldi gösterip endamını
Gidecek diye nasıl da keyifte…
Yine erimeyecek;
Yine ah edecek bülbül
Karlar diz boyu yürekte...
Kayıt Tarihi : 11.3.2012 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
Korkularımdan kaçmam bir firara düşmem ben
Sevgi hep süren bahar, benzer uçsuz ummana
Gülken tek sevdiceğim filbahara düşmem ben… '
Kendinden emin, evrene anlam katan insanoğlu'nun; hayatını anlamsızlaştırma çabası hüzünlüdür.
Şairince ince iddiası umut verici. duygu ve düşüncenize bereket.
akıcı ve duygu yoğunluğu çok yerindeydi
yüreğinize sağlık
kaleminiz daim olsun
selam ve saygılarımla
Kendine kimlik oluşturma sürecini tamamlamış tüm insanlara önem veririm.
Önce İnsan,ön kabulünden sonra gelir bu seçimim.
Galiba Wittingenstein'in o ünlü ''Bir Gün Beraber Gideriz'' adlı yapıtında okumuştum bilinç akışı yöntemiyle yapılan iç konuşmaları...
İnsanın, kendini olgunlaştırma sürecinde karşılaştığı sorunları aşa aşa olgunlaşması kolay değildir.
Dostum AKTAŞ'ın bu güçlü şiirindeki itirafları / özel açıklamaları ve onlardan hareketle 'Duruşu'na değgin söylemleri bunu imliyor.
Şiirin görevelerinden biri de didaktik işlevli iletileri okura ulaştırmada aracı olmasıdır.
OLMAYA ÇALIŞMAK'a bu noktadan da bakmak olası.
Şairi yaşadığı toplumdan ve coğrafyadan soyutlayamazsınız.O,bir sanatçı duyarlığıyla daha dikkatli olmak durumundadır.Daha sezgisel olmak zorundadır.Tavır koymada daha bilinçlidir.
Bu şiirde yansıtılanlar,eleştiriler,dikkat çekmeler,yansıtmalar ve hepsinin ortak bileşkesi durumundaki yan önermeler;yan önermeler yoluyla ulaşılan temel önerme bu kapsamda değerlendirilmelidir.
İnsanın ve içinde yaşanılan çevrenin biçimlenmesinde gözardı edilemeyecek temel değerler öyle güzel işlenmiş ki!
Yaşama ve insanlara karşı yepyeni bir bakış açısı geliştirmek isteyenler bu şiiri birkaç kez dikkatli okumak zorundadır.
Şiiri okurken ,özellikle ince elenip sık dokunan 'göndermelerin ' bir kırılganlığın vargısı olarak kaleme alındığını ve 'çok özel' olduğunu düşünüyor ve şiirin bu yönü üzerinde durmak istemiyorum.
Kişisel duruşun,nesnel verilere vurularak ne değin koşutluk içinde olduğunu birinci ağızdan dinlemenin ve inanmanın huzuru içinde ayrılıyorum şiirden.
Dostum AKTAŞ'a özden selamlar,saygılar sunarak...
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (18)