bu suskunluğun tam ortasında
“kendi buruk kanımı içtim”
kendime hiç acımadım kendimi vurdum
hep kendime iç denizime aktım durdum
acıya dair ne kadar ne varsa yüklendim
yüküm kendimden o denli ağırdı
I
Acemi günlerinden biriydi yazın,
yürekler tam yeşillenmemişti,
damarlarımda sevdanın filizleri,
yüreğimde, yalnız gecelerin üşümeleri,
Devamını Oku
Acemi günlerinden biriydi yazın,
yürekler tam yeşillenmemişti,
damarlarımda sevdanın filizleri,
yüreğimde, yalnız gecelerin üşümeleri,
neyi ne kadar iyi yaptım bıraktım üstü kalsın
bencillik deryasında eserken çölde kum fırtınası
denize düşmüş ağacından uzak kırık bir daldım
yaşam üstü kalsın değil miki...iyi bulmuşsun hocam......üstü çok bilenlere kalsın...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta