Aç, sefil dolaşır çoluk çocuğu
Sokaklara salar peşine bakmaz
Köşelerde dilendirir çocuğu,
Evde ne pişecek aşına bakmaz!
Bir türlü terk etmez içip sızmayı,
Adet edinmiştir, ağız bozmayı,
Alıştı boşu boş gezip tozmayı,
Avare dolaşır işine bakmaz!
Bin türlü pisliğe gider bulaşır
Evinden habersiz ayyaş dolaşır
Arkadaşlarıyla her gün buluşur
Hizmetçilik eden eşine bakmaz!
Öğüt nasihate kulak vermez ki
Ayyaş kafasına bir şey girmez ki
Yaptığı yanlışı asla görmez ki
Üstüne, başına, yaşına bakmaz!
Der BOZÇALI olmasın böyle baba,
İnsan olmadığın yazdım hesaba.
Borçlanmış halka dükkâna, kasaba
Çocuklar aç sefil işine bakmaz!
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!