Anamı tanımadım hiç,
Babamın ardına takılıp gitmiş, babam da Azrailin.
Çok sürmedi sokaklara düşmem
Ve o sokaklarda geçti on beş senem.
Yarım yamalak hatırlarım bayram sabahlarını,
Belki de hiç biriktirdiğim harçlığım olmadı.
Az mı kaçtım gece bekçisinden
Az mı kovaladı beni iyi aile çocukları.
suçum kimsesiz olmaktı.
Bıyıklarım terlemeden terletti hayat.
Hoyrat olmayı öğretti hayat,
Hep çile çekmeyi ve o çilelerle yaşamayı.
Fatmaymış rahmetli anamın adı,
Babam keyfi devran akşamdan akşama içermiş
Yavaş sür derken dostları bir şey olmaz dermiş.
Ah babam, emaneti trafik canavarına vermiş.
Kimsesizliğim davetçisidir yollar.
Hayatımın filmini sokaklarda çektim ben
Kaldırımlar annemi oynadı ben Bedirhanı.
Tek perdede oynandı bitti her şey
Senaryoya kan damladı.
Delikanlılık yıllarımın hatırasıdır sarhoşluk.
Babamın emaneti adım
Bir kadeh rakıyla boğuldu bütün umutlarım
Yetiliğimi yüzüme vuruyor yarınlar
Ceketimi alır giderimde huzurdan
Olmaz ağlayanım.
Anamı hiç tanımam,
Babam esmer uzun boyluymuş.
Ne bir amca ne bir dayı var bana
Bildiğim, soyum doğuluymuş.
Ben sokakların Bediriyim
Sokaklar benim Han’ım.
Ne bir gün fazla yaşamak isterim, ne dertlerime ortak
Olmasın ağlayanım.
2004 / ANKARA
BEDO
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben sokakların Bediriyim Sokaklar benim Han’ım. ..... Bedirhan'ı Anlattım 2004den kalma bir şiirim.
Gitmenin keskinliğinde kanatan söz
Ve hiçbir kurşun vurmamıştır hedefini adımların sesi kadar...'Bu şiir bir kaç kez okudum,gördüğüm ve anladığım o ki; gidenlerin ardına takılan telaşın içlenmesi bu..geriye tebrik kaldı ve ettim :)
========================================
TÜM YORUMLAR (24)