Olmasın Şiiri - Mert Mercankaya

Çekil önümden diyen
Kafama sıçayım
Sevgisizlikten korkan
Korkudan korkan
Hep korkan
Ben ben değilim
Geride bıraktığım kabuğa bakıp da
İğrendim ve
Öğrendim

İçim acıdı
Yandı içim
Alev alev

Sevdiğimin canına zarar vermek
Bana yeterdir
Kendi canım böyle acımadı
Kendime zarar verince
Insan kendine verdiği zararı bilmez
Başkasına verdiğini de görmez
Karşıdaki söylemezse
Cahil gözler görmez

Şimdi hepsi acıyor
Tarla olmuş içim
Senin yaraların da
Benim yaralarım da
Ekin vermiş
Boy boy olmuş
Yürüyemiyorum içimde
Ayağım yaraya çarpmadan
Bir adımda senin
Bir adımda benim

Ayağını çarptığında
Yüreği sızlar mi insanın
Benim sızlıyor yüreğim
Ayağım değil de
Kalbim nasır oluyor
Olmasın