Olmasaydın Şiiri - Betül Çetin 2

İçinde sen olmasaydın
Düşlerimin olur muydu Medine?
Sana yazılmış olmasaydı,
Neyi anlatırdı şiirler?
Seni anlatmaktan gayrı;
Anlamı varmıydı cümlelerin,
Bahar gelir miydi olmadığın şehirlere
Sensizde yaşanır mıydı sevinçler?
İçimde binlerce Bedir
Hergün her gece,
Sonunu bilmediğim savaşlar
Ve Uhud'un hiç tanımadığım şehitleri
Filistin olur muydu meydan
Irağa mı yürürdü orduların?
Hissetmeseydi seni,çağırır mıydı Bosnalı çocuk?
Annesini istermiydi bir geceliğinede olsa?
Gözyaşıyla yıkanan şehirlerde,
Sensiz ağlamazmıydı dualar?
Olmasaydın EY NEBİ!
Güneş doğar mıydı alevden ülkelere
Yıldızlar yolunu kaybetmez miydi?
Senki Taif'in taşlanan gülü,
Mekke'nin yaralı çiçeğiydin.
Senki anlatmaya dilimin yetmediği
Kalemimin çaresiz sitemiydin...
Şimdi gel!
Hamzanla gel!
Gelki yüreklerimiz titresin!
Ömerinle gel!
Dünyada Ömer'den sonra adalet senden sonra huzur kalmadı
Gel ya RASULALLAH!
Gelde tut elinden yetimin
O'na sahipsiz olmadığını anlat!
Sahip çık kanla sulanmış toprağa!
Yerde yatan şehidin sahibini anlat!
Sana uzanan dillerin,kopacağı günü anlat!
Hadi gel...
Gelde gör şu çirkef halimizi!
Dünyaya dalmışlığımızı,sana uymayışımızı gör!
Ve kıyamete kadar ümmetinle kal!
Gözlerin ararsa Nesibe Hatunları,
Bulursun mutlaka en ön saflarda
Talham yok diye üzülme sakın!
Bak! Parmaklarım senin!
Ve bir kez olsun seni görebilmek için,
Yıllardır seferde hayallerim!
Ve emanetini can bilip taşıyacağımıza
And içişimizi görmeden gitme!
Sorda git elçilerin en güzeli!
İçinde sen olmasaydın,taşır mıydım bu yüreği?

05.04.2006 İSTANBUL/FATİH