Olmasaydın.. Şiiri - Alper Vatansever

Kaybedeceğimi sandım seni
Ne sen olacaktın bir daha ne gözlerin
Düşündün mü beni hiç sonra
Ne olacaktım..Nereye varacaktım
Rüzgarın savurduğu gövdesinden ayrılmış
Sararmış!
Bir yaprak gibi savrulacaktım
Seni kaybetseydim
Diğer yarımı kaybederdim..
Artık nefes alamazdı hücrelerim
Kör olurdum göremezdi gözlerim
Eğer seni kaybetseydim..

Ne güneş doğardı bir daha
Ne geceler sabah olurdu...
Dengesi bozulurdu vücut iklimimin
Saçımı bile taramazdım evden çıkarken
Yattığım yeri bile bilmezdim belki
Hoş zaten hiç yatmazdım
Korkardım uyursam kalkamazsam diye
Ben hayata küserdim
Eğer seni kaybetseydim..

Eğer seni kabetseydim
İnan ben de olmazdım
Boşluğa bırakırdım evimin balkonundan kendimi
Savrulurken çakılırdım yere

Seni kaybetseydim
Doğmazdı güneş
Ve bir daha asla gülmezdim ben...

Zaten niye gülmeliyim senden yoksun
Diğer yarım ellerimden gitmiş..
Diğer yarım kopmuş, parçalanmışım ben
Senin izlerin kalırdı bedenimde
Senden kalan bereler heryerimde
Hiç bir merhemden çare yok
Bir sendin ilacım
Ama sende olmayacaktın
Seni kaybetseydim..

Mevsim hep kış kalırdı
Ne çiçekler açardı bir daha
Ne de kelebekler uçardı..
Hep sıkıcı bir hava
Kara bulutlu....

Gittiğim yollar çökmüş
Çamurlu karlarla kaplanırdı sokaklar
Kapımın önünü temizlemezdim
Buz dolabını bile kapatmazdım bir daha ayağımla
Şiir yazmazdım sen olmayınca...
Anla işte bebeğim
Sen olmasaydın ne ben burda olurdum
Ne de benim çağırırdı sokaklar....