Sen yokken,
kaybolmuş bir ruh gibi,
küskün gölgelerin arasında,
bilemediğim bir sızıyla savruluyorum.
Karanlık, en koyu gölgem;
ışık ise kör edici bir yansıma.
Oysa en çok
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



