Olmasaydı savaşlar çocuk...
Tasarlayamazdı kimse
son oyuncağın olan mayını,
Kör edemezdi kimse
hayallerin olan arkadaşını ...
Oysa tüm sermayen hayallerin
ve oyunlarındı,
el sallarken pilota,
onu da kaybederken
oyun denen savaşta...
En acıklı oyun neydi,
Söyle çocuk!....
Cansız bedeninin
sahile vurması mıydı,
son yolculuğun Ege Denizi'nde...
Tellal ilanıyla
toplanmak mıydı?
Erzincan yetimhanesinde...
Sağ çıkmak mıydı yoksa ,
kız çoçugu olarak
donmuş bedenlerde...
Söyle artık çocuk!!!
Olmasaydı savaşlar eğer
Ağlamazdı küçük bedenler
Onları taşıyanların ağladığı
kan kadar...
Ve yanmazdı kimsenin yüreği,
Evladını yitiren
annnesi kadar...
Babasını yitiren
çocuk kadar....
Kayıt Tarihi : 28.9.2020 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Savaşta çocukların çaresizliği
![Ercan Barut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/28/olmasaydi-savaslar-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!