Olmasaydı Böyle Sonlar Şiiri - Melik Polat

Olmazsaydı sonlar
Gülüp geçmeseydi sevgili
Kokmasaydı güller
Kokmasaydı karanfiller
Sevgiliden kalan gülümsemelerden sonra kalmasaydı
Tek başına dönen dünya
Olmasaydı böyle sonlar

OLmasaydı diyorum
Yarin nefes alışını ensemde hissederken ona hasret kalmak olmasaydı
Can canana hasretken olmasaydı bu ayrılıklar
Varlığını hissediyorsun fakat gözünle varolduğunu göremiyorsun
Olmasaydı bu gidişler
Hep var olsaydı canı can yapan gülümsemeler

Olmasaydı sonlar
Hep varolsaydı başlangınçlar
O utanganç tavırlar
O sevecen tavırlar hiç eksik olmasaydı diyorum.

Yarin kaldığı dünyada kalıyorsun ama
Yare hasret kalıyorsun
Bu çimento yığını dünyada
Yüreklerde çimento yığınına dönüyor
Olmasaydı ayrılıklar hep var olsaydı gülümsemeler.

Uzak kalan canlara merhaba esirgemek olmasaydı
Telefon kadar yakın olan yollar
Bir nefes kadar yakınken
Olmasaydı bu kinler
Hep var olsaydı gülümsemeler
Hep var olsaydık
Hep bir kalsaydık.