Olmasaydı Şiiri - Tahir Tahrir

BİR YANIM BURUK BİR YANIM HEVES
RUHUM TUTUKLU BEDENİM KAFES
BIRAK DİYOR BÜTÜNÜYLE HAYAT DENEN TÜTÜNÜ
İÇİMDEN GELEN NEFESSİZ BİR SES

HİÇ TANIŞMAMIŞ GİBİ, 18 YIL ÖNECESİ
İKİ YABANCI BİLE DEĞİLKEN DAHA
SESİZLİK BİLE YABAYCIYKEN KULAĞAMA,
KARANLIK GÖRMEMİŞ GÖZLERİMLE
VE BOŞLUĞU HİSETMEMİŞ BEDENİMLE
DAHA BAŞLAMADAN BİR BAŞLANGICA
BIRAKSAYMIŞIM DİYORUM HERŞEYİ...

YADA KULAĞIMA OKUNAN EZAN, BİR İSİMLE SONLANMADAN
OLMAYAN NAMIMIDA ALIP GİDEBİLSEYDİM
ÇİĞERLERİM BOĞUCU HAVAYLA DOLMADAN
NEFESİMİ SONSUZA KADAR TUTABİLSEYDİM.

KİRLENMESEYDİ TENİM, TOPRAĞA DÜŞE KALKA
HİÇ GİTMESEYDİM DÜNYAMI SIĞDIRDIĞIM O KÜÇÜK PARKA
OKUNAN NENİLERİM OLMASAYDI
OKUNACAK SELAMDAN BAŞKA

OLMASAYDI İLK SÖZÜM, ANLATACAK BİR DERDİM DE OLMAZDI
SORUNLARIM OLMASAYDI, GEREKMEZDİ Kİ ÇÖZÜM
YAŞI TATMASAYDI ISLANMAYA MUHTAÇ GÖZÜM
BELKİDE HEP KÖR KALIRDI BENLİĞİM, ÖZÜM

BEBEKKEN UZATMASAYDI GÜNAHKARLAR PARMAKLARINI
SARMASYDI KÜÇÜK GÜNAHASIZ ELİM O PARMAKLARI
İŞDE O ZAMAN MUHTAÇ KALMAZDIM BELKİDE
HER DÜŞTÜĞÜMDE UZATILACAK BİR EL BEKLEMZDİM

OLMASAYDI, AĞLAYARAK HIÇKIRA HIÇKIRA UYANIŞLARIM
KİMSELERİN UYKULARINI BÖLMESEYDİM
YANLIZLIĞIM VE BEN, YALNIZ BENİM YANIMDA
KORKULARIMLA BİRLİKDE YOK OLABİLSEYDİM.

HİÇ ALKIŞLANMASAYDI UFAK UFAK ADIMLARIM
KOŞMAMDA İSTENMEZDİ VE ZATEN DE GERKEMEZDİ.
DÜŞME GİBİ BİR DERDİM DE OLMAZDI
TAKILMAZDIM DÜNYAYA...

HİÇ ÇALIŞMASAYDI BEYNİM ÇÖZECEK PROBLEMİM OLMAZDI
TUTULACAK NE RİTİM NE DE DÜŞÜLECEK BİR RUTİNİM KALMAZDI
ATMASYDI KANI KİRLİ KALBİM
TÜM BEDENİMİN, KILCALLARINA KADAR KİR İLE DOLMAZDI.

KESİLECEK BİR SÜTÜM OLMASYDI,
KİRLETECEK BAŞKA BEYAZLAR ARAMAZDIM.
YUMRUK KADAR MİDEYİ,
DÜNYA İLE DOLDURMAZDIM.

HERŞEYE VE HERKEZE ALDANAN BİR GÖNLÜM OLMASYDI,
ALTATANLAR YOK OLURDU BİR ANDA.
ÇALINACAK BİR GÖNÜL KAPIM OLMASAYDI,
OLMAZDI, KAPIMI ÇALIP KAÇANLARDA .

HİÇ BAKMASAYDI GÖZLERİM DÜNYAYA,
GÜZEL ÇİRKİN BİR OLURDU, GEZERDİ KOLKOLA.
KARANLIKLAR AYDINLIK OLURDU
YADA KARANLIKLAR AYDINLIKDA KAYBOLURDU

YANACAK BİR CANIM OLMASAYDI HİÇ CAN YAKMAZDIM
AKACAK BİR KANIM OLMASA HİÇ KAN AKITMAZDIM
VE OLMASAYDI O HERŞEYDEN İNCİNEN HİSLERİM
HİÇ BİR ACIYI TATMAZDIM.

DÜĞÜMLENECEK BİR BOĞAZIM OLMASAYDI
ANLATIRKEN ZORLANMAZIM HİÇBİR ŞEYİ
ÇÜNKÜ ANLATCAK HİÇBİRŞEYİM DE OLMAZDI.
TATMAZDIM ACIYLA YOĞRULMUŞ GERÇEĞİ.

VE OMASAYDI BİR HAYATIM
HER GÜN EKSİLECEK BİR ÖMRÜM DE OLMAZDI.
ARKASINDAN AĞLAYACAĞIM DOSTLARIM,
VE ARKAMDAN AĞLATACAKLARIM DA OLMAZDI.