Her şey iyiye gidiyordu aslında,
gökyüzü masmaviydi,
kalbimde bahar, sokaklarda umut,
yollar önüme serilmişti,
her şey sanki yerli yerindeydi.
Ama ihanet olmasaydı…
Gözlerimden düşen ışık sönmeseydi,
güvendiğim eller beni bırakmasaydı,
inancımı yitirmeseydim böylesine,
her şey aynı kalır mıydı dersin?
Bir söz, bir bakış,
bir anlık o soğuk gerçek,
bütün güzel düşleri aldı götürdü.
Geride sadece kırık dökük cümleler,
yarıda kalmış hayaller, eksik bir hikaye.
Her şey iyiye gidiyordu aslında,
ama ihanet bir gölge gibi çöktü,
gökyüzü kapandı bir anda,
kalbimdeki bahar soldu,
ve anladım ki bazı yaralar,
zamana bile direniyor,
izleri hep orada,
hep o sessiz acıda.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!