Işıltılar süzülüyor
Beklenmeden, kendiliğinden
Vekalet edilen hayatlar
Düşüyor, birer birer…
Ellerimiz! Ellerimizse durmaksızın, yorulmaksızın
Oynaşıyorlar, karanlığın ortasında
Kendine gelen ayyaşlar
Sabah güneşine taparcasına
Vuruluyorlar o an
Yakın mı, söyle! sana yakın mı?
Uzak! Diyor dilin
Peki ya sana?
Sana uzak mı?
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!