Olmasaydı Şiiri - Kemal Budak

Bil ki bizim ellerde güzelliğin geçmezdi
“Biraz daha kal” diyen o nazar olmasaydı

Kalbim “Leyla’dır” diye bir zalimi seçmezdi
“Sen de böyle ol” diyen intizar olmasaydı

O itiraf gününde ağzım bıçak açmazdı
“Hiç mi sevmedin” diyen bir azar olmasaydı

Küsünce hayallerim gülüşüne kaçmazdı
Yüzün gönlümde açan “gülizar” olmasaydı

Akşam olunca Güneş, kıskançlıktan sönmezdi
Her gece doğan siman muntazar olmasaydı

Ayrıldığımız o yol sana asla dönmezdi
Gözyaşınla yıkanmış “girye-zar” olmasaydı

Gönlümü yakan ateş şiirlere taşmazdı
Verdiğin bir yüzükle, el yazar olmasaydı

Aşk zehriyle muzdarip, hüznüm ufku aşmazdı
Gözüme aşkla bakan göz bizar olmasaydı

Mecnun bana acımaz, Kerem bana şaşmazdı
Ettiğin o son sözün bir mezar olmasaydı

Reddinin cinnetiyle tek bir canlı kalmazdı
Adına akıl denen ince zar olmasaydı

Kendimi esir diye satsam kimse almazdı
Dünya, akçesi sahte bir pazar olmasaydı.

İntizar :Beddua, ah.
Gülizar :Gül yüzlü kız, gül bahçesi
Muntazar:Beklenen, ümit ile gözlenen
Girye-zar:Oturup ağlanılan, gözyaşı dökülen yer
Bizar :Bıkmış, usanmış