Hanümansız insanlar harabe olmuş bağlar
Soymuşlar libasını utanır şimdi dağlar
Derin sancılar sarar ağlar yüreğim ağlar
Bulutlara takılan ellerim olmasaydı
Ben böyle yükseklerde gezmezdim diyar diyar
Gün yavaş yavaş döner kızıllaşır ufuklar
Öfkesi keskin bıçak rüzgâr dağda soluklar
Bacalar kasvet tüter gözü yaşlı oluklar
Yaprakları dökülen güllerim olmasaydı
Hediyeme ne kadar sevinirdi çocuklar
Ellerinde oraklar ekin başında kızlar
Harmanını rüzgâra vermeye sabırsızlar
Nasır tutmuş ayaklar eller derinden sızlar
Beni göğe uçuran yellerim olmasaydı
Bana daha çok caka satacaktı yıldızlar
İstanbul/1994
(Kuşatılmış Yalnızlık 2021)
Ali Havan
Kayıt Tarihi : 7.4.2021 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!