Olmasan da Olur Şiiri - Safure Yıldırım

Şöyle gelip karşıma otursan bir köşeye,
Gözlerime bakıp da hiç gülmesen de olur,
Ruhumda bayram hali, gönlüm bin bir neşeye,
Düşse de ölmüşüm ben, sen ölmesen de olur.

Kupkuru bir dal idim gül olmaya özendim,
Sevdiğimiz yüzünde çil olmaya özendim,
Gözlerinin renginde, mavilerle bezendim,
Varsın ya, yeter, dedim , hiç gelmesen de olur.

Ağlamadım inledim, çekip gittiğin zaman,
Dilemedim kimseden,istemedim el-aman,
Ölümden zor olurmuş ayrılıklar çok yaman,
Çektiğim acıları sen bilmesen de olur.

Fırtınaya tutulmuş kayıp sandal gibiyim,
Daha ne acı geçer bilmem ki kaç debiyim,
Düştüğüm bu kuyunun karanlık en dibiyim,
Bu halimle birlikte, sen kalmasan da olur,

Otla çöple çiçekle, konuşur güler oldum,
Kuşlardan böceklerden bir derman diler oldum,
Gecede gündüzlerde gözyaşı siler oldum,
Yanımda yoksan artık, hiç olmasan da olur.

İlkim