Olmasa Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

OLMASA
Silsem bütün her şeyi hayatımdan
Yaşanmışlıkları silsem
Bütün ışıkları söndürebilsem gündüzlerin
Ve bütün karanlıklarımı aydınlata bilsem...
Yok etsem izlerimi bir bir
Yağmurun saflığında bir su tanesi olabilsem
Düssem bu bedene yeniden
Ve yeni baştan yaratabilsem...
Gök yüzünde bir güvercin olabilsem,
Beyaz kanatlarım olsa
Uçabilsem mutluluğuma
Ve umutlarıma kavuşa bilsem...
Hoyratımda bir rüzgar
Toprakta bir toz zerresi olabilsem
Savrulsam özgürlüğünün dalgalarına
Ve mutlulugumda salına bilsem...
Gecenin en parlak yıldızı olsam
Karanlıkları delen isyankar gibi
Siyahın üzerinde parlayabilsem
Ve bütün karamsarlıklarda doğabilsem...
Tomurcuk gül gibi yeniden açabilsem
Bütün yaşanmamışları yaşayabilsem
Öylesine gürlesem ki, ürksem kendi sesimden
Bu sessiz çığlıklarım, dönüşse gök gürültüsüne
Yer gök inlese hasmetimden...
Yüreğim azad olsa da uçsa huzura
Yeniden yol alsam düş bahçelerinde
Sancılar dinse, mevsimlerden bahar olsam
Ne varsa hüzünden yana
Fırlatıp atabilsem mavi umutlarda
Adım mutluluk olsa
Doyasıya yaşasam avuclarında
Yeniden başlasam hayata
En güzel duygularla...
Gün doğarmış gibi sarılsam yaşama
Ve güneş gibi doğsan karşımda
Silsen karanlığımı, karamsarlığımı
Sen ben de doğsan, ben seninle var olsam
Kırsan yüreğindeki zincirleri
Gün ışığı gibi iliklerime dolsan...
Seni nasıl sevdimse öyle sevsen beni
Delicesine, ölürcesine
Aldığın her nefesle beni çekebilsen yüreğine
Gözlerin kararsa, beni her düşündüğünde
Yüregin titrese adımı her anışında
Bir ses kadar yakın olsan bana
Uyandığımda rüyam yanımda olsa
Yasanmamış ne varsa geride kalan
Birlikte yaşasak hiç bıkmadan usanmadan
Keşke benim kalbim sende olsa da
Nasıl sevdiysem Seni, öyle sevebilsen beni...
Tapınan bir insan olduğunu görebilsen...
Ölümüne sevildiğini bilsen
Ölümüne beklediğimi bilsen
Her bakışımda resmine
Öylesine içten, öylesine hıçkırarak
Ağladığımı hissetsen...
Karanlık gecelerin kuytu köşelerinde
Seni ararken yıldızlar arasında
Binlerce defa öldüğümü görebilsen...
İçtiğim sigarada seni içime cekip
Yavaş yavaş bitip tükendiğimi
Bir görebilsen...
Diyorum ya, keşke benim kalbim Sende olsa da
Nasıl sevdiysem Seni, öyle sevebilsen beni...
Gönlüm bir mum olmasın umutları alev gibi eriyen
Ruhum acıyla can vermesin
Yoklugunda alamadığım nefesinde
Hasretin amansız sızı olmasın bedenimde
Gözlerim açık gitmesin ebediyete...
Solmasın varlığınla yeşeren dallar yüreğimde...
Ey ömrümün bahari
Ey gecemi silen güneşim
Ey gonca gülüm, sevdalım
Ey vazgeçilmezim, tek aşkım
Gel... Vakit geç olmadan gel
Ömrüm hazana ermeden gel
Yoruldum birtanem, ben bende yok olmadan gel
Son durağa yaklaşmadan
Çık gel kaybolduğun kuytulardan
Neolur canımıniçi, vakit geç olmadan gel
Son pişmanlığı yaşamadan gel...
Elbet bekleyeceğim gelişini
Dalımdaki son yaprak düşene dek
Damarımdaki son damla akana dek
Gün be gün erisem de hasretinden
Son nefesime dek bekleyeceğim
SENI HEP SEVECEGIM
Hayatta üç dileğim olabilseydi
Birincisi Sen
Ikincisi Sen
Üçüncüsü Sen olurdun
BiRTANEM! ! !