Tüm içli şarkılar bizi anlatırken ,hiç oynamayacak filmde başroldeyiz. Kendimden geçiştirsem de seni, öfkelerim ve övgülerim eleveriyor tükenmeyen hasretimi. Kırıp döküp üzüyoruz birbirimizi; hep boşroldeyiz...Herşeye
alıştım; yoksulluğa, ayrılığa, kimsesizliğe, savurganlığa yani insanlığa yakışır yakışmayan ne varsa...Tek unutmamana alışamam. Şimdi,unut diyorum ahmak vicdanım için! Bi' unut,bi'unutma...İşte yine çelişkilerdeyim.
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!