Doğmamış aşka ayrılık biçtik
Biz yine açıkta kaldık
Doğmamış çocuğa don biçecek kadar emindik kendimizden
Bu yüzdendi ilk fırsatta kollarımıza atılmamız
Aşkın doğmayacağını hesaplamadan sevdalandık
Biz yine ayrı kaldık
Pantolonun tek bacağı kadar ayrı
İkinci bacağının olmayışı kadar eksik
Düğmelerin yokluğu gibi
Bu yalnızlık
Üşüyorum gömleğimin düğmesinin düştüğü yerden
Tutunacak bir el
Saracak bir sıcaklık bekleriz
Gömleğimizin iliklenemediği zamanlarda
İki yakamızı bir araya getiremeyecek kadar beceriksizdik
Hayat denilen bu yerde
Usta olamadık
Dahası çok gömleğimiz de olmadı
Üzerimize giydiklerimizden başka
Giymeyi de beceremedik ya
Kimisi bol durdu
Kimisi hiç olmadı
Yakıştı bazen
Yakışanlar da üzerimize olmadı
Bilindik hayatlarımızı
Bilinmedik acılarla birleştirecek kadar acıların çırağı olduk
Yine beceremedik bir bedende tek gömlek giymeyi
Yine açıkta kaldık
Doğmamış aşkımız kadar
***
Doğan güneşi bile paylaşamadık
Yarını bölemedik ortadan ikiye
Bölmeye ne gerek vardı ki?
Biz iki ayrı kentte birleşemeyen iki deniz kıyısıydık
Kumlarımızdan tanıyabilirdik birbirimize
Denize salsak kumlarımızı
Belki birleşirdik
Doğmamış aşka ayrılık biçerken
Ayrı sokaklarda etrafını aydınlatmaya çalışan
İki ayrı lamba gibiydik
Etrafımızı aydınlatırken
Işığımızdan olduk
Biz hiç aydınlatamadık birbirimizi
Bir çocuğun attığı tek taşla vurulacağımızı hesaba katmadan
Arada bozulan, yanıp sönen
Ayrı sokaklarda aynı ışıkla aydınlatan
İki ayrı, beceriksiz sokak lambasıydık
Çocukların attığı taşa denk gelir gece yarısı
Belki bambaşka bir şehirde
Bambaşka bir denizde birleşir yeniden kumlarımız
Cinayetlerimizin failini ararken
Aynı bedende suçluyu buluruz
Ayrı acılarla sızlanırken
İki ayrı bedeniz artık aynı yaralarda
Her sabah aynı yaralarla yıkanırız
Aynı tondaki kırmızıya boyanırız
Ayrı sokaklarda mutluluğu bulmayı umarak ararız
Bir katil kurşun çıkar sonra vuruluruz
Aynı yerden, aynı silahla
Biz ayrılık biçtiğimizle kalırız
Başlamadan biten sevdalara ağıtlar yakarız
En temiz cinayet değil midir aslında
Yaşamadan ölmek?
Başlamadan bu yüzden biteriz
Yaşamadan aşık oluruz
Aşık olmadan ayrılırız
Olmamış aşka ayrılık biçerken
Kalbimizin açıkta kalacağını bilemeyiz
(İki Ekim İki Bin On İki 11 00)
Nevin AkbulutKayıt Tarihi : 2.10.2012 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen başka gömleklere düğme olduğundan beri, İki yakam bir araya gelmiyor artık! ...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!