Olmalıydın Şiiri - Halis Aydın

İçim üşüyordu
Gecenin hırslı alevine inat
Ankarada bir Temmuz günü Temmuzun 17'si
Gün geceye devrediyor yanlızlığını
Gecede kayboluyor umutlarım,sensizlik çabası
Adına hasret diyorlar şimdilerde
Olmalıydın diyorum olmalıydın
Geceyi gökkuşağına boyamalıydın
Olmalıydın
Sevdama hayat veren o pamuksu ellerinle
Bölmeliydin geceyi ikiye
Bir yanda İçimde yanan sevdan bir yanda umutla bakan gözlerin
Gece sabaha devrediyor yanlızlığını
Ve güneş
Her zamanki rahminden doğdu
Güneş seni kaybetme korkum oluyor oysa
Gün gecede kalmalıydı
Hasretini çaktığım karanlıklarda kalmalıydı umut
Güneş doğmamalıydın
Gece kalmalıydın
Karanlıkta bir gün diye beklediğim umudum olmalıydın