Olmalıydım Şiiri - Yolcu Yol

Bakma öyle mahzun ve burkma yüreğimi.
Olsaydım yüreğinde sevdiğin.
Sen çağırınca koşa bilseydim keşke sana doğru.
Dokuna bilseydim sızlayan yüreğine.
Tuta bilseydim ellerinden.
Sen düşmeden yere, ben düşseydim senden önce.
Tüm yaralar bende açılsaydı, sana hiç dokunmadan.

Olmalıydım yanında.
Balkonundan seyretmeliydik oyun oynayan çocukları.
Ben tutmalıydım elinden, sen başını koymalıydın omzuma.
Sen anlatmalı ben dinlemeliydim.
Dalmalıydık boşluğa.
Sonra gülüşmeliydik geceyi kıskandırırcasına.
Birlikte yaşamalıydık her şeyi.

Öyle çok seviyorum ki seni.
Ne kelimelere sığdıra biliyorum ne şiirlere.
Ne kendim yaşaya biliyorum, nede seni çıkara biliyorum düştüğün girtaptan.
Mesela sen yazmadan yazamıyorum, rahatsız etme korkusundan.
Sen sormadan cevap veremiyorum yüreğimdeki boşluğa.
Ve ne yapsam da çıkamıyorum.
Sevmemi istemediğini bile bile senden kopamıyorum.
Sensiz olamıyorum.
Sensizken bile seni özlüyorum.

Bir masal bendeki.
Bir sevda.
Kendimce yaşadığım.
Sessizce seyre daldığım.
Öteye gidemediğim.
Kendimle cebelleştiğim.
Bir masal bendeki.
Bir sevda.