Olmalıydım. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Geçtim gayrısını, hiç değilse yâr
Elma yanağında çil olmalıydım;
Bağrımda tütüyor habire har har,
Baştan ayağa hep kül olmalıydım..

Böyle kalmamalı benim yanışım,
Her gördüğümü o yârim sanışım,
Mecnûn'dan daha mı azdı anışım?
Sevgili uğrunda del' olmalıydım..

Yanmalıydım nefse inat özümden,
Yaşlar gelmeliydi dâim gözümden,
Hikmet pınarları akıp sözümden,
Allah'ı haykıran dil olmalıydım..

Mecâzi Aşklardan sırlar taşıyor,
Aşksız olan bilmem nasıl yaşıyor?
Makam şöhret malı gören şaşıyor,
Râzı olduğu bir kul olmalıydım..

Dünya, fâni Aşkın gâzisi dolmuş,
Mecâzlar bakarım perdesi olmuş,
Gencecik yaşında ümitler solmuş,
Hakk'a yürüyene yol olmalıydım..

İnsanım sûreten bakarsan insan!
Yapmadığım acep kaldı mı isyan?
İmrendiğim ne mi sorarsan inan?
Muhammed'i taşır çöl olmalıydım..

Kerbelâ'da niçin döküldü kanlar?
Varsın sizin olsun yalancı hanlar,
Evrenin zikriyle dönüyor canlar,
Yeşilin üstünde al olmalıydım..

Tarsûsî âleme AŞK için gelmiş,
Ferhat gibi dağ ne? Benliği delmiş,
İblis, herkeslerin aklını çelmiş,
Semâha çağıran tel olmalıydım...

"Adem KAÇAR - 27/09/2017"