Olmalıydı Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Bitmemiş bir resimdi o
Çırılçıplak bir kadındı
Sevişmenin rengini bilmezdi yüzü yoktu
Çünkü henüz çizilmemişti o en derin boyutu

Bir göl olmalıydı ardında ve dalgasız hayalleri
Öyle mahzun… öyle siyah… ve öyle iri…olmalıydı gözleri

En sevdiği şarkılar dağılmalıydı raflarda
En sevdiği plaklar asılmalıydı duvarlarda
Altı gözlü bir odada
üç nefeslik kırmızı mumlar yanmalıydı
beyaz muhabbetler içinde
Yüreği kanadığı zaman
tebessümü rendelememeliydi üstüne
kabuk tutmasın diye
Hayat spatulayla kazıyıp atmamalıydı onu yüreğinden

Bu laleler artık birleşmeliydi
Bu gece yaşanmalıydı geç kalınmış şarap içimi
Sessiz telefonları duymalı
Ve artık sevişmeyi vurmalıydı saatin tik-takları

Her saniye ayrı bir tel olmalı saçlarına
Her saat ayrı bir hücre damarlarına
Fırçalar dans etmeli,boyalar ahenk olmalıydı
Çırılçıplak kadın bu gece hayat bulmalıydı
Yedi ile iki’yi yan yana getiren kader adına
Yarın güneş dogmadan önce onun da gülen bir yüzü olmalıydı