Olmalı İnsan Şiiri - Avni Temiz

Madem bu dünyada ömür çok kısa,
Ağlatmak olmaz ki, gülmeli insan.
Yarın dediğimiz dünden de kısa,
Geçmişinden dersler almalı insan.

Ne bir yalan söyle, nede zehir kus,
Ya hep doğru konuş, yahut her dem sus,
Kandırıp, aldatmak şeytana mahsus;
Her zaman dosdoğru olmalı insan.

Hayat denen piste çıkıp koşuyor,
Yalnız kaldığında inan üşüyor,
Dostu olmayanlar sekip düşüyor;
Gönülden gönüle dolmalı insan.

Anlasınlar diye sözü vurgula,
Ne dosta tuzak kur, nede kurgula,
Gündüz yaptığını gece sorgula;
Vicdanla baş başa kalmalı insan.

Yârin bir gülüşü kalbinden vurur,
Ne yokuşlar biter, ne deniz kurur,
Düşmanlık insanı yıpratıp durur;
Yüreğe sevgiler salmalı insan.

14.11.2016