Olmakla olmamak arasında geçiştir gün

Olmakla olmamak arasında geçiştir gün.
Dolu dizgindir aldığım hava.
Sinmiş bahar çiğdemlerinin kokusu
Bir bir bekar odama.

Saksıda açan begonyada
Yaşamın o şeffaf görünüşü.
Bırak gideyim der gibi,
Öter kafesteki kanarya.

Titrer elime aldığım kalem,
Kağıtta görünür aynadaki biçimsizliğim.
Bana haberdir uzaktan bir bakışın
Yaşamımla ölümüm arasında bir köprü.

Bir soğukluk düşer yüzüme
Sarıdır benzi kelimelerin.
Sanma sözcükler birbir dökülür dudaktan,
Kalbimle kafam arasında sade bir çizgi.