Bir akşamın kıyısında dururum,
Gölgesini sürür rüzgâr alnıma.
Olmak, bir damla ışıkta kaybolmak,
Olmamak, o ışığın ta kendisi mi acaba?
Bir yürek çırpınır karanlıkta,
"Var mıyım yok muyum?" diye sorar.
Sessizlik cevap verir usulca:
"Her ikisi de sende var."
Olmak; bir nefesin kıymetini bilmek,
Bir gözyaşında sonsuzluğu görmek.
Olmamak; kendini unutan bir hayal,
Bir düş gibi geçip gitmek.
Yol ikiye ayrılır usul usul,
Biri varlığa, biri yokluğa çıkar.
Ama her adımda aynı soru durur:
Hangisi gerçekten yaşamak, hangisi yitirilen bahar?
Sinan Bayram
Kayıt Tarihi : 16.6.2025 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!