Olmak isterim... Şiiri - Mehmet Çoban

Ekim zamanı Bir umut düşürmek toprağa, topluma, düşünen insanın yaşam gerçeğidir. Bazı insanlar vardır ki, yaşarlar / ölürler… Bir daha hiç yaşamayacakmışçasına… Bazı insanlar vardır ki, yaşarlar / ölmezler… Bir daha hiç ölmeyecekmişçesine… Cesetleri gidip varlıkları kalanlardan olmak… Yarına umutla, gülüşle, fidanlar ekmekle mümkündür… Yalan ve ikiyüzlülük zamanımızın çağdaşlık tanımı… Çıkar üzerine kurulu bir düzen anlayışının temel dürtülerinden hareketle, insan kandırma, insan öğütme değirmeni… Sanki değirmenin suyu yalan… Sanki değirmenin taşı riyakârlık. Ve insan, insanlık, insanlık değerleri, bu değirmende, çıkar için öğütülüp un ufak edilmektedir. Razı değil misin? Yalancı olmaya… Razı değil misin? Riyakâr olmaya… Razı değil misin? Çıkarcı olmaya… Razı değil misin? Öğütülüp un olmaya… O zaman insan olmalısın… İnsan, yaratılmış varlıklar içinde en kutsal olanı… İnsan, yaratılmış varlıklar içinde en şerefli olanı… Allah böyle tanımlıyor… Seni böyle tanımlayan Allah’a karşı tavrın ne? Hadi be sen kimsin mi diyorsun? Bu çağda sen yoksun, seni bilimle akılla hayattan sildim mi diyorsun? Yoksa beni varlıklar içinde en şerefli, kutsal yarattın. Sana minnettarım. Söyle daha en iyi nasıl olabilir miyim diyorsun? Ekim zamanı… Yalandan gerçeğe Riyadan / ikiyüzlülükten samimiyete İsyanlardan / insanca barışa, kurtuluşa, özgürlüğe Var mısın? Allah ile doğa ile insan ile barışık olmaya… Var mısın? Dürüst, samimi, yalandan / riyadan uzak yaşamaya… Var mısın? Kavgalardan, kinden / nefretten, mutlu ve huzurlu yaşamaya… Cevabın evetse… Haydi, tüm pislik ve kötülüklerden öncelikle arınmaya… Haydi, Allah’ın yarattıklarını sevmeye ve saymaya Haydi, Allah’ın nimetlerini adilce bütün doğayla, yaratılanlarla adaletle paylaşmaya… Ekim zamanı… Sevmeyi, saymayı, paylaşmayı, barışı, kurtuluşu… Ekim zaman, ayrık otları olan, baskıyı, dayatmayı, tartışılmazları, çağın sorumsuzluklarını, bohem yaşayışları terk etmeye… Benliğimizden atıp yok etmeye… Çocuklarımıza, güzeli, iyiyi, doğruyu öğretmeye… Atalar söyledi. “yalancının mumu yatsıya kadar yanar” Ülkem batılılaşma adıyla batıya yürüdü… Liberalizmin, yalanını, riyasını, çıkarcılığını öğrendi.. Bugün insanı, toplumu yok eden, sorumsuzluk, yalan, riya, çıkar hükümran… Bugün bütün insanlar, riyadan, yalandan, çıkardan hüsran… O zaman, “dön kendine, özüne, yalanı, riyayı, çıkarcılığı en büyük günah sayan Allah”a” Allah’a isyanın, Allah’tan dönerek batıya yürüyüşün yalanı yatsı olmadan söndü… Mevcut durumdan, sadece yalancılar, riyakârlar ve çıkarcılar memnun… Ya halk… Ya çoğunluk… Ya toplum... Ya ezilenler… Ya hakları elinden alınanlar... Evet, ekim zamanı… Gerçekleri, güzelliği, geleceğe umutla ekmek zamanı... Bir gün yaz gelecek. Fidanlar büyüyecek meyvelerini verecek. Bir gün hasat mevsimi gelecek… Yalansız, riyasız, çıkarsız, sevgi, saygı, paylaşım üzerine insanlar hayata egemen olacak…