Bir gitar sesi aldı beni götürdü uzaklara,
0lmak istediğim yerin nağmeleriydi kızımın çıkardığı sesler.
Öyle de uzaktı ki hatta imkansız,
Gözlerimden yaşlar boşandı aniden.
Bir bahar sabahı olabilsem yeniden Ortaköy’de
Güneşin doğuşunu izleyebilsem,O’nun omuzlarında,
İçim titrese de hafif soğuktan,
Isıtsa beni sevdam İstanbul’da
Ya da bir vapura yetişmek için koşuyor olsak el ele,
Caddelerde rüzgar çalsa gene uzaklardan,
Güvertede rüzgardan uçuşsa saçlarımız,
Fotoğraflar çektirsek göz göze diz dize.
Zamanı harcamasak hiç boş yere,
Sanki cebimdeki son para imiş gibi,
Hatta karnımızda açken,
Son simit çay paramızmış gibi
Her saniyesini değerlendirerek zamanın
Gezsek dolaşsak her yeri.
Bir akşam alsak başımızı Çiçek pasajına gitsek.
Balık rakı offffffff ne de güzel olurdu.
Masa da boynu bükük tek bir kırmızı gonca.
Karanlıklar içinde ama mutlu.
Şarkılar söylesek,bağıra bağıra avaz avaz.
Sonra sabaha karşı çorba içip İstiklal’de yürüsek,
Yağan yağmur altında.
Sabahlasak bir bankta ya da bir otel odasında.
Hiç dokunmadan birbirimize gözlerimizle sevsek birbirimizi,
Hayalleri gerçekleştirmenin mutluluğu ile,
Olmak istediğimiz yerde olmanın aşkı,sevgisi birleşse,
İstanbul İstanbul olalı böyle deli sevda görmemiş olsa.
Ayrılıklar,vedalar,aldatmalar,sorumluluklar konuşulmasa.
Sadece sen,ben ve İstanbul yaşasak,
Gökyüzünde de ay şahit olsa.
Hiç bitmese,kapanmasa bu sahne.
Ve bir ses,yine uzaklardan gelen,
Alışmak sevmekten daha zor diyen.
14/03/2009
Tüm gerçekleşmesi imkansız hayaller için
Aynur MeydanKayıt Tarihi : 14.3.2009 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)