Olmak İstediğim Şiiri - Rıdvan Cankiç

Bir olmak istedim her zaman
Ama hangi bir olmak istediğimi seçemedim
Bir rüzgar olsaydım senin için eser miydim?
Senin saçlarının yanından geçip
Tenindeki kokuyu misafir eder miydim fırtınama?

Ya ağaç yaprağında yaşasaydım.
Öyle bir ağaç yaprağı falan da değil
Dünyanın bütün ağaçlarında yaşamak isterdim
Öyle ki kuruyan bir kaç tanenin üstüne (Bana)
Sadece sen basana kadar, çiğneyene kadar hatta

Her hangi birisinin saçına düşeceğini hayal ettim
O düşen yaprağı incecik parmaklarınla tutup öpeceğini
Hatta okuduğun kitabın arasına saklayacağını hayal ettim
Her aklına geldiğinde dokunmanı, koklamanı
Rüzgar olmayı ve yanına düşürdüğü yaprak olmak istedim.

Bu da yetmedi su olmak istedim
Bir damla, bir yudum, bir okyanus olarak fark etmezdi
Bir damla olayım ki, tenine ya da dudaklarına konayım
Doya doya öpeyim seni, güneş çıkana,

Gökkuşağı çıkana kadar, güneşi utandıracak kadar
Sonra deniz olmak istedim,
Belki çok yorulursun, ayağını denize sokarsın
Belki de yetmez deyip, gökyüzü gibi teninle yüzersin

İçimde, üzerimde, kıyımda, en diplerimde
Belki de en tatlı su olan okyanusumdan
Bir yudum içmeni, ve beni içinde yaşatmanı istedim.
Karar veremedim,
Suyun mu, yağmurun, mu, güneşin mi, rüzgarın mı olayım.