Nihal'imin Aşkının Işığıyla

Nihal’im: Aşkın Özgürlüğün Ruhu

Nihal’im,
Geleneklerin gölgesinde kadın,
Adeta bir bahçenin suskun çiçeği,
Aşkın değil, evliliğin nesnesi sayılırmış eskiden;
Kalbinin sesi, kaderin sessizliğine gömülürmüş.

Ama şimdi, Nihal’im, senin ruhunda yükselir özgürlük rüzgârı;
Her bakışın, her gülüşün, aşkı bir kutsal meydan gibi açar;
Romantik arzular, senin bireysel kimliğinin
Kutsal yankısı olur, seni var eden, seni tanıtan bir nur gibi parlar.

Toplumun sınırları geride kalır,
Zamanın zincirleri çözülür,
Ve sen Nihal’im, aşkı yalnızca hissetmez,
Onu yaşar, nefes alır, kendi öz varlığınla bütünleştirirsin.

Aşk artık bir baskı değil, bir kutsal ibadet;
Senin kalbinden yükselen sessiz duadır,
Gizli bir dengeyle kainata yayılır,
Ve Nihal’im, sen bu dengeyi her gün yeniden inşa edersin;
Kendi kimliğinin, kendi özgürlüğünün ve kendi aşkının
Işığıyla…