Olmak İnsan Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

Ben yürürüm akıl ile,
Mantık ile, fen ile...
Bilimin nur kapısında
Ararım ben kendimi.

Sevgi ile yoğrulmalı,
Merhametle dolmalı,
Vicdan terazisinde
Tartılmalı özüm ben.

Ahlâk ile süslenmeli,
Hakk’a doğru eğilmeli,
Nefsine hükmeden cana
İNSAN derler erenler.

Hak için yürüyen ol,
Hukuka meyli bol ol,
Adaletle tart ey kalbim —
Rızalıkta bul yolunu.

Alın terin helâldir,
Emek ekmek gibidir,
Kazancın tertemizse
İNSAN sensin ey canım.

İNSAN, surette değil
Sırrın içinde gizli,
Hal ile, hâl ile bilin
Can, özünde insandır.